ΒΟΤΑΝΟΛΟΓΙΑ

Άρνικα: Το έλαιό της συναρπάζει!

Άρνικα: Το έλαιό της συναρπάζει!

Η άρνικα χρησιμοποιείται για ιατρικούς σκοπούς από το 1500 και εξακολουθεί να είναι δημοφιλής σήμερα. Εφαρμόζεται στο δέρμα ως κρέμα, αλοιφή, λιπαντικό, βάμμα, η άρνικα έχει χρησιμοποιηθεί για να καταπραΰνει τους μυϊκούς πόνους, τη μείωση της φλεγμονής και την επούλωση πληγών. Χρησιμοποιείται συνήθως για τραυματισμούς, όπως διαστρέμματα και μώλωπες. Ως βότανο, η άρνικα χρησιμοποιείται συνήθως τοπικά (στο δέρμα) επειδή μπορεί να προκαλέσει σοβαρές παρενέργειες όταν λαμβάνεται από το στόμα. Τα από του στόματος ομοιοπαθητικά φάρμακα περιέχουν όντως άρνικα, αλλά χρησιμοποιούν μια αραιωμένη μορφή που δεν θεωρείται επικίνδυνη. Δεν έχουν ωστόσο, ανιχνεύσιμη ποσότητα του φυτού μέσα τους και γενικά θεωρούνται ασφαλή για εσωτερική χρήση όταν λαμβάνονται σύμφωνα με τις οδηγίες στην ετικέτα. Γενικότερα, διατίθεται σε μορφή κρέμας και ελαίου. Συνηθέστερα βρίσκεται ως βάμμα, το οποίο μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως βάση για κομπρέσες και καταπλάσματα. Το έλαιο άρνικα μπορεί επιπλέον να χρησιμοποιηθεί σε παρασκευάσματα που εφαρμόζονται τοπικά.

Έλαιο Άρνικας (100ml)

8.50

Θερμαντικό λάδι για μασάζ με άρνικα. Κατάλληλο για την περιποίηση, μωλώπων, τσιμπημάτων απο έντομα, καλογήρους και χιονίστρες. ΝΑ ΜΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΠΛΗΓΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΓΚΥΟΥΣ. Καθαρό βάρος 100ml.

Η άρνικα είναι ένα αρωματικό, ποώδες φυτό με κίτρινα-πορτοκαλί άνθη παρόμοια με τις μαργαρίτες, τα οποία ανθίζουν από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο. Τα στελέχη είναι στρογγυλά και τριχωτά, που καταλήγουν σε 1 έως 3 μίσχους λουλουδιών. Τα φύλλα είναι λαμπερά πράσινα. Τα πάνω φύλλα είναι οδοντωτά και ελαφρώς τριχωτά, ενώ τα κάτω φύλλα έχουν στρογγυλεμένες άκρες. Είναι εγγενές στα βουνά της Ευρώπης και της Σιβηρίας, και καλλιεργείται στη Βόρεια Αμερική. Υπάρχουν πολλά είδη, αλλά το πιο κοινό είδος που χρησιμοποιείται για ιατρικούς σκοπούς – και εγγενές στην Ευρώπη, είναι η Arnica Montana. Αυτό το είδος άρνικα αναπτύσσεται κυρίως σε αλπικά λιβάδια σε όλη την Ευρώπη.

Η ιστορία της άρνικα (Arnica Montana) ξεκινά από τις αρχές του 16ου αιώνα, ως δημοφιλές γερμανικό λαϊκό φάρμακο. Χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπεία τραυματισμών, μώλωπων, φλεγμονών και δερματικών βλαβών. Ακόμη και ο Σαίξπηρ της Γερμανίας, ο Γκαίτε, εκτίμησε τα οφέλη της. Λέγεται ότι παρασκεύαζε τακτικά τσάι από άρνικα για να βοηθήσει στην ανάρρωση από καρδιακή προσβολή. Η υγεία του τελικά βελτιώθηκε με πίστωση εν μέρει στο πραναφερόμενο φυτό.

Τα σύγχρονα προϊόντα άρνικα παραμένουν δημοφιλή στην Ευρώπη και είναι γενικά διαθέσιμα στα περισσότερα καταστήματα φυσικών τροφίμων και φαρμακεία στις ΗΠΑ. Οι ομοιοπαθητικές εφαρμογές μπορούν να ληφθούν σε μορφή δισκίων, αν και τα τοπικά διαλύματα είναι πιο κοινά.

Πληθώρα επαγγελματιών αθλητών καταφεύγουν στο έλαιο άρνικα για την αντιμετώπιση διαφόρων τραυματισμών κατά τη διάρκεια των προπονήσεων ή της αγωνιστικής περιόδου. Συγκεκριμένα οι αντιμικροβιακές και αντιφλεγμονώδης ιδιότητές του καλύπτουν τα επακόλουθα:

  • Διαστρέμματα, μελανιές και οιδήματα
  • Μυικούς πόνους, σπασμούς, μυικά τραβήγματα ή ρευματικούς πόνους
  • Τσιμπήματα εντόμων και
  • Τριχόπτωση (η πραγματοποίηση μασάζ στο τριχωτό της κεφαλής με το έλαιο άρνικας, συμβάλει στην κυκλοφορία του αίματος και στην ανάπτυξη και ενυδάτωση της τρίχας).

Παρά τα οφέλη και τις ευεργετικές της ιδιότητες ενέχει και κάποιους κινδύνους ή παρενέργειες. Το έλαιο της άρνικα είναι μόνο για εξωτερική χρήση και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να καταποθεί ή να το εισπνεύσετε. Οι μορφές που κυκλοφορεί είναι πολλές, ενώ οι ταμπλέτες που περιέχουν άρνικα, έχουν τόσο μικρές ποσότητες που δεν είναι επικίνδυνες. Καλό είναι να χρησιμοποιείται μόνο σε διαλυμένη μορφή, ενώ αν διαθέτετε το αιθέριο έλαιο στην αγνή του και αδιάλυτη μορφή, μπορεί να αραιωθεί και σε αμυγδαλέλαιο. Πολύ σημαντικό είναι να μην επιχειρηθεί η επάλειψη του σε ανοιχτές πληγές, καθώς μπορεί να προκληθεί ερεθισμός. Τέλος, άτομα υπερευαίσθητα ή αλλεργικά στο βότανο πρέπον είναι να λαμβάνουν οδηγίες από το γιατρό. Σε περίπτωση εγκυμοσύνης ή θηλασμού, ορθή είναι η αποφυγή της λήψης της και σημαντική καθίσταται η επικοινωνία με το γιατρό πριν την επιδερμική της χρήση αλλά και πριν τη χρήση οποιουδήποτε φαρμάκου, συμπεριλαμβανομένων των βοτάνων.

Related Posts